Kiedy w połowie lat 90-tych zapowiedziałam w instytucie, że będę pisać doktorat używając kategorii płci kulturowej, skończyło się to dla mnie koszmarnie. Usłyszałam od szacownych decydentów, że ideologii to my w humanistyce nie potrzebujemy. Mało tego, etykietka tej, co to prowadzi badania ideologiczne, przylgnęła do mnie na stałe i zostałam “zaszuflatkowana”, co znaczy w pewne kręgi mnie nie zapraszano. Po jakimś czasie dowiedziałam się, że moje nazwisko pojawiło się na krążącej po internecie liście ujawnionych lesbijek (a było to w połowie lat 90-tych, czyli jeszcze przed emancypacją queer). Zdziwiłam się, bo lesbijką nie byłam i nie jestem. I choć to świetne towarzystwo, wściekłam się, bo taki “głupi żart”, to naruszenie dóbr osobistych i kolejna – skuteczna – forma dyskryminacji zawodowej poprzez atak personalny. Czy takie “podkładanie świń” jest nową praktyką? Oczywiście nie. Nie było ani za socjalizmu, ale za kapitalizmu.

Zresztą, nie chodzi tu tylko o feminizm. Generalnie wszelka teoria bywa u nas podejrzana, bo wszelkie teorie, niosą zagrożenie skażeniem naszego "dziedzictwa intelektualnego" indoktrynacją ideologiczną. Teorie nazywa się u nas “modami”. Nie znać teorii – to wielka zaleta intelektualna. To znaczy, że chronimy nasze nieskalane intelekty przed wpływami z zewnątrz.

Nieznajomość teorii to przy tym żaden wstyd. Wręcz przeciwnie, ostentacyjnie się obnosi z taką ignorancjąm, zaciekle i publicznie krytykując oweż teorię – najczęściej na podstawie kryteriów tzw. zdrowego rozsądku. To nic, że się nie zna “wroga”, że w istocie nie wie się, co się krytykuje – odbiorcy tej krytyki też przeważnie nie wiedzą o co chodzi, więc można się publicznie poonanizować intelektualnie – z pełną satysfakcją. W takiej krytyce liczą się inne kwestie. Na przykład populistyczna elokwencja, która ma charakter rozrywkowy (jak błyskotliwe żarty wujka Kazia na weselu). Zawziętość i “odwaga” w rzucaniu bardziej lub mniej zawoalowanych inwektyw. W tej strategii polemicznej kładzie się szczególny nacisk na okolice rozporka, bo w “jajach” symboliczna siła argumentu. Dlatego często polemizujący wypina lędźwia ponad stołem prezydialnym lub szeroko rozstawia nogi, gdy siedzi – mowa ciała ma to kapitalne znaczenie. Wreszcie argumentuje się przeciwko własnemu fantastycznemu rozumieniu problemu, które nie ma nic wspólnego z rzeczywistym i tu wmawia się w oponentów, że białe jest czarne, albo… różowe. Odwołuje się przy tym do wartości moralnych, dziedzictw kulturowych, czy do własnego doświadczenia i wiedzy, które to gwarantują trafność krytyki. Czyli, reasumując, te techniki to: ośmieszanie + rzucanie inwektyw + publiczne wypinanie pewnych części ciała + reprezentowanie “obiektywnie prawdziwych wartości”.

“Postmodernizm – to taka moda z Zachodu, bełkot, który promuje relatywizm moralny, ale zaraz minie… Feminizm? To moda z Zachodu, na dodatek szkodliwa. Po co to tutaj? Przecież wszyscy wiemy, że Polacy szanują matki (kult Maryjny i te sprawy - lepiej mają, niż protestantki). Gender? Przecież nawet nie ma na to słowa w polskim słowniku. To indoktrynacja. Przecież wiadomo, że u nas problemu płci nie ma. Wszyscy jesteśmy równi i szanujemy kobiety, za to, że są najładniejsze w Europie! “Najwięcej witaminy…” He, he… Queer – zboczenie mamy promować? Niech się idą leczyć! Psychoanaliza? Ha, ha… jak ci się przyśni szafa, to chłopie… masz problemy!

I z takich rozmów można się było dowiedzieć, że wszelkie nowe kategorie i problemy badawcze to nic nowego pod słońcem, że “myśmy już to w Polsce mieli, nawet w XIX-tym wieku”, nie życzymy sobie, żeby nam tu mówiono, co i jak mamy badać. A mody mamy gdzieś, bo my uprawiamy humanistykę w sposób OBIEKTYWNY i na tym polega nasza wyższość intelektualna wobec nie-nauki zachodniej.

A więc od 15 lat uprawia się w sposób “obiektywny” nauki humanistyczne. Ignorancję we własnej dziedzinie ma się za zasługę. Dyletanctwo, wynikające z nieznajomości (albo lenistwa) literatury w językach obcych – za zaletę. Intelektualna śmietanka akademicka rozwodniła się intelektualnie w zagonieniu za trzecimi i czwartymi etatami, przez promowanie intelektualnego średniactwa, z oportunizmu, z wewnętrzego marazmu, kultywującego stosunki feudalne, z przyzwolenia na haniebne obniżenie standardów prac naukowych, etc.etc. Teraz są tego efekty. Bo jakoś się zapomniało po drodze, że demokrację trzeba kultywować, że społeczeństwo otwarte wymaga otwartości intelektualnej. Że tolerancji trzeba uczyć i samemu ją praktykować.

Bo jeśli nadal będziemy uczyć, że kobieta jest człowiekiem i obywatelem drugiej kategorii, a jej godność sprowadza się do godności matki (czyli godności biologicznej i ideologicznej reprodukcji narodu) lub dziewicy (znowu seks), to nawet żaden nadzór nie pomoże.

Jak do wypadków gwałtów podchodzi etyka katolicka? W 1987 papież Jan Paweł II wyniósł na ołtarze błogosławioną Karolinę Kózkę spod Radomia, męczennicę, która została zamordowana jako 16-latka, broniąc się przed gwałtem ze strony rosyjskiego żołnierza na początku I wojny światowej. Zagrożone (ub utracone) dziewictwo powinno się bronić, nawet za cenę utraty życia. I tak też się stało.

— Ty skurwysynu.
    Roześmiał się. Kopnął czubkiem buta kamyk leżący na ścieżce i powiedział bardzo cichym, melodyjnym głosem:
    — Popełniasz małą omyłkę: nie jestem twoim dzieckiem.
    — Gdybyś był moim dzieckiem — rzekła — wiedziałabym, co z tobą zrobić.
    Spojrzał na nią z ukosa i odparł:
    — Dlaczego więc radzisz się mnie, co zrobić ze swoim?
    — Jest także i twoje.
    — Ty bardzo pięknie mówisz — rzekł — i na pewno bardzo wzruszająco. Ale ja nie byłem wtedy sam. Był i Mietek, i Roman, i jeszcze paru innych. Dlaczego przychodzisz do mnie po forsę? Czy ja jestem świętym Mikołajem?
    — Ja z tamtymi nic nie miałam.
    — Wychodziłaś z nimi na dwór.
    — Po to, żeby odetchnąć i przejść się kawałek. Była wtedy taka piękna noc...
    — Ach tak — powiedział obojętnie. Zgasił papierosa i oparłszy ramiona o poręcze ławki, przeciągnął się. Patrzył chwilę na wygasające niebo, potem rzekł: — Przykro mi, ale ja już dawno przestałem wierzyć w cuda. Jeszcze nie słyszałem, aby dziewczyna szła w nocy nad rzekę z mężczyzną li tylko po to, aby popatrzeć na księżyc. Zwykle księżyc w takim wypadku kapuje na nich.

(Marek Hłasko)

Matka gimnazjalistki, która popełniła samobójstwo po symulacji gwałtu w obecności całej klasy: Nie winię chłopców

http://wiadomosci.gazeta.pl/wiadomosci/1,53600,3703376.html

Sensacji ciąg dalszy:

http://wiadomosci.gazeta.pl/wiadomosci/1,53600,3705127.html

Wartości rodzinne i etyka chrześcijańska w akcji. Gówniarze mogą bezkarnie poniżyć dziewczynę, w obecności całej klasy, dziewczyna jest zaszczuta, oczywiście grono udaje, że nic nie widziało, a kiedy się powiesiła to tylo 3 miesiace poprawczaka dla tych, co jej to zrobili? A co z tymi, co patrzyli i nie zrobili nic?

To zdaje się nie tylko tych wyrostków trzeba oddać na resocjalizację, ale resztę klasy, nauczycieli i rodziców.

3 miesiące sanatorium, w którym chłopcy będą mogli sobie walić konia do woli i wymyślać, kogo następnego przelecą (tym razem life) za życie nastolatki.

Bo to genetyka, kochani, natura tak to urządziła, a my niewolnicy jesteśmy praw naturalnych. Co nie? I szczęść nam Boże. Przystosowanie do życia w rodzinie.

To był gwałt, dokonany publicznie. W szkole.

Interdyscyplinarna Grupa Gender Studies przy Instytucie Filologii Angielskiej Uniwersytetu Wroclawskiego
 zaprasza na spotkanie z
 
 CLAUDIA SNOCHOWSKA-GONZALES i KATARZYNA BARANSKA
 
 pt. Subaltern Studies a sprawa polska - zadania intelektualistki
 
 Spotkanie odbedzie sie 30 pazdziernika (poniedzialek) o godz. 18.00
 Miejsce: Instytut Filologii Angielskiej U.Wr.
 ul. Kuznicza 22
 s. 404
 
 Serdecznie zapraszamy!
-------------------------
Interdyscyplinarna Grupa Gender Studies
przy Instytucie Filologii Angielskiej U.Wr.
ul. Kuznicza 22, Wroclaw
www.gender.uni.wroc.pl

Gender Studies po obu stronach Odry.

Otwarcie Modułu Gender na Uniwersytecie Europejskim Viadrina i w Collegium Polonicum.

Katedra Polsko-Niemieckich Zwiazków Literackich i Kulturowych oraz Gender Studies (prof. dr hab. Bożena Chołuj), HWP Projekt "Transformacje Wiedzy, Człowieka i Płci" (doc. dr hab. Dorothea Dornhof), Słubicki Miejski Ośrodek Kultury oraz Nieformalna Grupa GENDA zapraszają na otwarcie Modułu Gender.

Zajęcia w ramach Modułu Gender są innowacyjną ofertą Uniwersytetu Europejskiego Viadrina i Collegium Polonicum. Ich celem jest zapoznanie studiujących nie tylko z teoriami Gender Studies, ale także ze sposobami praktycznego wykorzystania ich w rożych dziedzinach życia. W czasie spotkania opowiemy o tym, kto, dlaczego i w jakim celu może, powinien lub musi studiować Gender Studies...

Zajecia w ramach Modułu Gender są otwarte dla wszystkich studentów i studentek.

Uroczystość odbędzie się 27 października 2006 r. w Collegium Polonicum.

Program

16.00 Powitanie gości przez wiceprezydentkę Uniwersytetu Europejskiego Viadrina Janine Nuyken
16.15 Zgubne konstrukcje. Dialog sztuk pieknych z seksuologią - Kathrin Hoffman-Curtius (Berlin)
17.00 O znaczeniu Gender Studies na przykładzie najnowszych konfliktów - Bozena Choluj, Dorothea Dornhof (Moduł Gender)
17.30 Prezentacja dokumentacji z warsztatu "Hegemonia kulturowa i płeć" - Jolanta Gambus
17.45 Prezentacja Modułu Gender - Bożena Chołuj
18.15 Rozmowy przy lampce wina
20.00 Koncert feministycznej grupy hip-hopowej Duldung

27 pazdziernika 2006
Słubice, Collegium Polonicum, sala 100 (Loggia)
Koncert odbędzie się w SMOK-u, cena biletu 6 zl/1,50 Euro.

Spotkanie będzie tłumaczone na język polski.

Informacji udziela:
Jolanta Gambus, tel. (095) 7592 356
gambus@euv-frankfurt-o.de